Kadınlar Askeri Liseye Gidebilir Mi? Bir Rüyanın Peşinden
Kayseri’de, soğuk bir kış sabahıydı. Havanın kararmaya başlamasıyla birlikte pencereyi açıp dışarı bakarken, içimde garip bir huzursuzluk vardı. Yine o eski düşünceler, kalbimi sıkıştıran sorular: “Kadınlar askeri liseye gidebilir mi?” Kafamda dönüp duran bu soru, bir yandan da içimdeki umudu, merakı, belki de biraz da hayal kırıklığını taşıyor. Sadece bana ait bir hayal gibi hissediyordu bu soru. Fakat düşündükçe, sadece benim değil, belki de daha birçok kadın için cevapsız kalmış bir soruydu bu.
Bir Hayal, Bir Umut: O Anki Heyecan
Liseye başlamak üzere olduğumda, her şeyin mümkün olduğuna dair bir inanç vardı içimde. Bir yanda büyüme heyecanı, diğer yanda hayallerim vardı. Askeri liseyi yazmıştım tercihime. Bütün o üniformalar, askerlik disiplini, liderlik eğitimi… Bir kadın olarak, tüm bu hayal kırıklıklarını ve engelleri aşabileceğime inanıyordum. Hayalimin peşinden gitmek, kendi yolumu çizmek istiyordum. Ama o an, annemle konuştuğumda, annemin gözlerinde gördüğüm endişe, bana bir şeylerin eksik olduğunu hissettirdi.
“Bir kadın askeri liseye gider mi ki?” dedi. O sözler, bir yanda bana büyük bir umut verirken, diğer yanda içimi acıttı. Kadınların bu yolda nasıl engellerle karşılaştığını bir kez daha anladım. Sadece fiziksel değil, toplumsal engellerle de mücadele etmek zorunda kalıyordum. Ve işte o an, içimdeki ses yine yükseldi: “Ama neden olmasın?”
Görünmeyen Engeller ve Bir Kadının Mücadelesi
Günler geçtikçe, bu soruyu daha çok sorgulamaya başladım. Kadınlar askeri liseye gidebilir mi? Düşüncelerim, kafamda gidip geliyordu. Kayseri’deki bir kafede, arkadaşlarımla otururken bu konuyu tekrar gündeme getirdim. “Ben gitmek istiyorum, sen ne düşünüyorsun?” dedim. Yanıtlar birbirinden farklıydı. Kimi bana cesaret verirken, kimisi bunun mümkün olmadığını söyledi. “Kadınlar askeri liseye gider mi?” sorusu her defasında daha karmaşık hale geliyordu.
Bir kadın olarak, bu engelleri aşmak, belki de erkeklerin hâkim olduğu bir alanda yer edinmek, hayatımı sadece bir kadının değil, insan olarak da göstermekti. O yüzden, hayal kırıklığına uğradım ama aynı zamanda bu soruya bir cevap bulma kararlılığıyla dolu hissettim. Bu süreç bana, kadınların önünde duran engellerin sadece fiziksel değil, zihinsel ve kültürel engeller olduğunu da öğretti. Askeri eğitimden ziyade, toplumun kadına bakışı, kadınların kendi haklarına olan inançları da bu yolculuğun parçasıydı. Bir yandan fiziksel yeterlilik, diğer yandan psikolojik dayanıklılık gerekiyordu. Ve en önemlisi, kendimi ve kararlarımı savunma cesareti.
Sonunda Kendime Sorduğum Soru: “Ya Ben?”
Günlerden bir gün, annemle geçirdiğim uzun bir sohbetin ardından kafamda bir soru daha belirdi: “Ben neden olmasın?” Kadınlar askeri liseye gidebilir mi? Evet, belki yıllarca bu soru toplumda yankı bulmamış olabilir ama ben bu soruyu, kendime ve çevreme sorarak cevaplamak istiyordum. Toplumun kadına biçtiği roller, bir kadının hayalini neden engellesin? Kadınların hangi alanda mücadele ettiğinde bu kadar kısıtlanabileceği, benim için bir anlam ifade etmiyordu.
Yavaşça, içimdeki duyguları daha çok anlamaya başladım. Bu hayalimin peşinden gitmenin, sadece bana değil, başkalarına da umut vereceğini fark ettim. Bunu sadece kendim için değil, kadının özgürlüğü, fırsat eşitliği için yapmalıydım. Ve belki de bu hayal, başkalarına cesaret verir. O yüzden, yaşadığım bu duygusal karmaşa, bu yolda yürümek için bana güç veriyordu. Gidemedim, ama o hayal hala içimde yaşıyor. Ve kim bilir, belki bir gün başka bir kadın, o engelleri aşacak ve bu soruya kesin bir yanıt verecek: “Evet, kadınlar askeri liseye gidebilir!”
Belki de bu hikaye, benim için bir son değildi; bir başlangıçtı. Kadınların hayallerine engel olan şeylerin sadece duvarlar olduğunu ve bu duvarları aşmak için bazen içindeki gücü bulmak gerektiğini öğrendim. Kadınların askeri liseye gitmesi sadece bir örnek, ama bir kadının istediği her alanda özgürce var olabilmesi, hayatta yapmak istediklerini gerçekleştirebilmesi için hala çok yol var. Ve bu yolculukta her adım, bir kadının kendi gücünü bulması anlamına geliyor. Belki bir gün, bu engeller tümden yıkılır. O zaman, o soruya daha büyük bir gururla cevap verilebilir: “Evet, kadınlar askeri liseye gidebilir!”